kruisweg: statie 13

Jezus wordt van het kruis afgenomen

Na het sterven komt de stilte

Een lichaam .
roerloos koud
waarvan het hart
het langst de bittere smaak bewaart.
Als men het doorsteekt
komt er bloed en water uit:
al wat een mens een leven lang doorleeft ……

Lieve handen dragen doden naar de aarde
en rouwen om de eigen pijn en hun gemis.

Levenden spreken het sterkst
wanneer ze gestorven zijn.

Onze Vader. Wees gegroet.

V. Ontferm U over ons, Heer; ontferm U over ons

A. O God, wees ons zondaars genadig.

Lied: Lam Gods, dat zo onschuldig,
zo eindeloos geduldig
aan ’t schand’lijk kruishout lijdt;
’t is al voor onze zonden
uw pijnen en uw wonden.
Gij die de onschuld zelve zijt.

Met eerbied omgeven

Als een dierbaar iemand is overleden, wordt het lichaan
gewassen en aangekleed. We proberen het zo aan te kleden
zoals we onze overledenen op zijn of haar beste momenren
hebben gekend. Zo was deze persoon voor ons. Zo willen
wij deze overledene in herinnering houden.
Alles wat zo iemand het meest dierbaar was bewaar je
soms. Uit eerbied en om deze mens niet te vergeten.

Uit alles hoe Jezus van het kruis wordt genomen spreekt
dezelfde grote genegenheid en liefde die de mensen voor
Hem voelen. Voorzichtig wordt Hij losgemaakt en worden
zijn wonden gewassen. Alsof Hij nog voor elke onnodige
pijn moet worden gespaard. Hij heeft immers al genoeg
moeten lijden ….

gebed: Jezus,
Voor alles wat kwetsbaar was bent U opgekomen. U heeft ons
geleerd en voorgeleefd dat we de kwijnende vlaspit niet
moeten doven en het geknakte riet niet moeten breken.
Uzelf bent gestorven als het geknakte riet.
Wij vragen U:
Help ons dat we_eerbiedig omgaan met het leven.
Help ons om zelfs waar de dood is ingetreden toch
eerbiedig om te gaan met wat gestorven is.
Amen.