Met foto’s van de staties uit onze kerk. U kunt de Kruisweg bij elke statie afbreken door het venster te sluiten. Echter, om de Kruisweg alsnog te voltooien zult u opnieuw moeten beginnen.
De bovenste tekst is de liturgische tekst, de onderste tekst (© vicaris mgr. Huub Flohr) is voor kinderen.
1e Statie: Jezus wordt ter dood veroordeeld
Er staat altijd een kruis gereed
Wie opkomt voor de kleinen,
de armen,
de minderbedeelden,
wie het opneemt voor de zwakken,
voor allen die onrecht lijden,
voor hen die door de goegemeente
met de vinger wordt nagewezen,
wie radicaal voor de mens kiest
en geen onderscheid maakt
tussen hen, ze niet vastprikt
maar telkens opnieuw kansen geeft,
wie ze niet veroordeelt
maar ze liefheeft tot het uiterste:
veroordeelt zichzelf.
En die uitspraak hoort hij wel:
eerst achter zijn rug, dan vlak in het gezicht.
Wie de waarheid zegt en doet,
kiest zijn kruis.
Het staat gereed.
Al lange tijd.
Onze Vader. Wees gegroet.
Je hoort er niet meer bij
Het is best erg als je merkt dat ze je niet zo graag mogen. Je mag niet meedoen. Niemand wil met jou. En dat alleen omdat je misschien sproeten hebt of wat dik bent. Of omdat je stottert of een beugel hebt of een bril draagt.
Dat doet pijn. Je voelt je verdrietig.
Soms zie je dat bij andere kinderen gebeuren. Je vindt ze zielig. Je komt voor zo’n kind op. Maar dan joelen ze jou uit. Opeens hoor jij er ook niet meer bij.
Zo ging het met Jezus ook. Hij was eerst de grote held. Iedereen liep achter hem aan. Maar toen merkten ze dat Hij een zwak had voor arme mensen, voor zieken en ouden, die toch eigenlijk niet meer meetelden – toen ze zagen dat Hij omging met die vervelende mensen, met wie niemand graag omging, toen mochten ze Hem ineens niet meer. Toen hoorde Hij er niet meer bij. Toen moest Hij maar weg. Desnoods met geweld.